કહેવત

. *કહેવતો*

(૧) ખેડૂત ખળામાં ડાહ્યો

(૨) મોલ અને સગાંના નેંબડે વખાણ

(૩) ઝાઝી સુયાણીએ વેતર વણસે

(૪) મારગમાં હગવુ ને ડોળે બિવરાવવા

(૫) ગજા વગરની ગરામડી ને સાંતલપુર થી વેર

(૬) બોલે તેના બોર વેચાય

(૭) રામ રાખે તેને કોણ ચાખે

(૮) જાન ભૂસી જઈ પણ શરમ રઈ

(૯) આખી રાત રવડી તોય ન આવી ધરવડી

(૧૦) ભલું ગામ ભદ્રાડા ને ભુલા પડયો બે સઈ,વાલો પુછે વીરાને આ કયું ગામ ભઈ

(૧૧) દસાડુ દફતરમાં નહી

(૧૨) સાંતલપુરની શેરીએ જુત્યા બે જબરાણ, માલો વટ મેલે નહીં ને સાંખે નહીં સગરામ.

(૧૩) ધૂળ ગામ ધનોરુ,સામા મળ્યા બે સઈ;

કાનો પૂછે પરમાને, અલ્યા રોઢા વેળા થઈ.

(૧૪) સાપ ગયા અને લિસોટા રહી ગયા

(૧૫) નેયણી થી નખ લેવાય માથા ના વઢાય

(૧૬) ઉજ્જડ. ગામમાં. એરંડો. પ્રધાન

(૧૭) માંદી ભેંસ ને ઈતરડી ઝાઝી

(૧૮) દુબળી ગાય ને બગાઈઓ ઘણી

(૧૯) સુથારનું ચિત્ત બાવળિયાએ.

(૨૦) મારૂ મારા બાપનું ને તારામાં મારો ભાગ

(૨૧) સહિયારી સાસુ ને ઉકેડે મોકાણ

(૨૨) ડાઈ હાહરે ના જાય ને ગાંડીને શિખામણ આપે

(૨૩) માલ ખાય મરિયમને માર ખાય ફાતમા.

(૨૪) ગરજ સરી ને વૈધ વેરી.

(૨૫) બોડી ને ત્યાં વળી કાસકી કેવી

(૨૬) નવ બોલ્યામાં નવ ગુણ

(૨૭) પેપર ફૂટ્યા ને પરીક્ષામાં પાસ

(૨૮) બોલે તેના બોર વેચાય

(૨૯) ઝાઝા હાથ રળિયામણા

(૩૦) ઝાઝી કીડીઓ સાપને તાણે

(૩૧) ગૂમડું ફૂટ્યું ને વૈદ વેરી

(૩૨) મુવાર તોળ્યે મડદું હલકું ન થાય

(૩૩) બાવા ઊઠ્યા ને બગલમાં હાથ

(૩૪) પેપર ફૂટ્યા ને પરીક્ષામાં પાસ 

(૩૫) રાત ટૂંકી ને વેહ ઝાઝા.

(૩૬) જાત વગર ભાત ના પડે

(૩૭) રેત પીસે તેલ ના નીકળે.

(૩૮) મડદાનો બાલ તોડે વજન ઓછું ના થાય.

(૩૯) ખાવામાં જગલો અને કૂટવામાં ભગલો

(૪૦) લંકાની લાડી ને ઘોઘા નો વર

(૪૧) રાઈના ભાવ રાતે ગયા

(૪૨) આખી રાત દળ્યું,કુલડીમાં ભર્યું.

(૪૩) આંધળા દળે, કૂતરાં ખાય.

(૪૪) આવ ભાઈ હરખા, આપણે સરખા.

(૪૫) સાપને ઘેર સાપ પરોણો.

(૪૬) ચૂલાનું સાક્ષી ભૂંગળી

(૪૭) રાંડયા પછીનું ડાપણ નકામું

(૪૮) શિયાળ તાણે સીમ ભણી કૂતરું તાણે ગામ ભણી

(૪૯) છાસમાં માખણ જાય અને વહુ ફૂહેડ ગણાય

(૫૦) પાડાના વાંકે પખાલીને ડામ.

(૫૧) ઉંટ હતુંને ઉકરડે ચડ્યું

(૫૨) દૂધ નો બળ્યો છાશ ફૂંકી ફૂંકી ને પીવે

(૫૩) રાત અંધારી તલ કાળા લે વાણિયા તારા ને તારા

(૫૪) છાસ છાગેળે અને ભેંસ ભાગોળે

(૫૫) પાડા ના વાંકે પખાલી ને ડામ

(૫૬) ચોરનો ભાઈ ઘંટી ચોર.

(૫૭) ગામ હોય ત્યાં ઉકેડા હોય

(૫૮) ગામ થોડું ને પરગામ ઘણું

(૫૯) ગુરુ તેવા ચેલા.

(૬૦) દિકરીને ગાય દોરે ત્યાં જાય

(૬૧) ગુરુથી ચેલા સવાયા

(૬૨) દિકરી સાપનો ભારો.

(૬૩) પાઈ ની પેદાશ નહીં ને ઘડીની વેલાસ નહીં

(૬૪) માલ ખાય મદારી ને માર ખાય માંકડુ

(૬૫) ચોરને કે ચોરી કરજે અને ધણીને કે જાગતો રેજે

(૬૬) ઢોલ વાગે કન્યાની કેડ પર.

(૬૭) બાપ તેવા બેટા વડ એવા ટેટા

(૬૮) ચોરા નું નખ્ખોદ ન જાય

(૬૯) દૂધનો દાઝયો છાશ ફૂંકીને પીવે

(૭૦) કૂતરું તાણે ગામ ભણી અને શિયાળ તાણે સીમ ભણી

(૭૧) નફફટ નાર ને નખરા હજાર 

(૭૨) સિંહ કદી ઘાસ ખાય નહીં

(૭૩) હડકાયુ કૂતરું સાડા ત્રણ દાડાનું

(૭૪) એક સાંધતા તેર તુટે.

(૭૫) નવરા બેઠા નખ્ખોદ કાઢે

(૭૬) બાર સાંધે ને તેર તૂટે

(૭૭) ઘરના છોકરા ઘંટી ચાટે પારકાને આટો

(૭૮) કાં ગાંગો ઘાંચી ને કાં અકબર તેલી.

(૭૯) ખાખરાની ખિસકોલીને આંબાના રસની શુ ખબર પડે 

(૮૦) બાર ગઉ એ બોલી બદલાય

(૮૧) ઘરડી ઘોડી ને લાલ લગામ

(૮૨) ચકલી નાની ને ફૈડકો મોટો

(૮૩) દોડતીતી ને ઢાળ મળ્યો

(૮૪) નાત નાતનું જમે અને મુસાભાઈ નાં વા પાણી

(૮૫) રોતી'તી ને પિયરના મળ્યા

(૮૬) પહેલો ઘા પેતી નો

(૮૭) જોતું તું ને વૈદે કીધુ

(૮૮) ગોતતી'તી ગામના ને પિયરિયાં મળ્યાં.

(૮૯) ટાઢા પાણીએ ખસ ગઈ

(૯૦) હુરી કરે હાન્યુ,તેલી કરે સારા,ઉનાળે મેં ને વરહારા

(૯૧) નાચવું નૈને આંગણું વાંકુ.

(૯૨) વારો આવે ડોસીએ નાચવું પડે.

(૯૩) ગાંડી સાસરે ના જાય ને ડાહીને શિખામણ આપે

(૯૪) પટેલ જોડે પાડા ના વળાવો

(૯૫) અન્ન એવા ઓડકાર

(૯૬) ગ્રહણ ટાણે સાપ

(૯૭) ત્રણ સાંધે ત્યાં તેર તુટે

(૯૮) દુબળી ગાયને બગૈયો ઘણી.

(૯૯) ગામનું કૂતરુંય ક્યાંથી

(૧૦૦) દુબળી વાડે છીંડા ઘણા

(૧૦૧) ઉંટ હતું ને ઉકરડે ચડ્યું

(૧૦૨) વાંસીદામા સાંબેલું જાય.

(૧૦૩) ઊંટ કાઢતાં બકરું પેઠું

(૧૦૪) ગધેડા જોડે ધરોહ ના ભેરાવો

(૧૦૫) હલકું લોહી હવાલદાર નું

(૧૦૬) ધણી કરતાંયે ગધેડા ડાહ્યાં

(૧૦૭) લાગ્યા હોય તે ભોગવે

(૧૦૮) ગામ હોય ત્યાં ફૂવડ હોય.

(૧૦૯) ધણી કરતાંયે ગધેડા ડાહ્યાં.

(૧૧૦) લાગ્યા હોય તે ભોગવે

(૧૧૧) ગામ હોય ત્યાં ફૂહેડ હોય

(૧૧૨) ગધેડા કરતાં ગુણ ડાહી

(૧૧૩) રંગના છાટણા હોય કુંડા ન ભરાય

(૧૧૪) કુકડો બોલે વહાણુ ના વાય.

(૧૧૫) મોરના ઈંડા ચીતરવા ના પડે..

(૧૧૬) માગ્યા બળદને વિહામો ના હોય

(૧૧૭) હેંડી જાતી હેઠી પડી,માદેવ તું લેખે લેજે.

(૧૧૮) પાકા ઘડે કાંઠા ના ચડે

(૧૧૯) હાથી જોખાય ત્યાં ગધેડા ધડામાં જાય

(૧૨૦) ઘડો તેવી દીકરી.

(૧૨૧) કૂવામાં હોય એવું અવાડામાં આવે

(૧૨૨) દુકાળમાં અધિક માસ

(૧૨૩) ચોર નો ભાઈ ઘંટી ચોર

(૧૨૪) રીસે બળતો ધણી,ગધાડા ના કાન આંબળે.

(૧૨૫) ઠામ એવી ઠીકરી મા એવી દિકરી

(૧૨૬) જેવો રાજા તેવી પ્રજા.

(૧૨૭) રાજા વાજા ને વાંદરા

(૧૨૮) ચા કરતાં કીટલી ગરમ

(૧૨૯) ભસ્યા કૂતરા કરડે નહીં

(૧૩૦) ગુરુ ગોળ ખાય ને ચેલા ને ના કહે

(૧૩૧) ચીભડાંના ચોરને ફાંસીની સજા

(૧૩૨) હસે એનું ઘર વસે 

(૧૩૩) ચોરને કહે ચોરી કરવા જા અને ઘરધણી ને કહે જાગતો રહેજે

(૧૩૪) કજીયાનુ મૂળ હાંસી.

કજીયાનું મોં કાળું

(૧૩૫) ધરમ કરતાં ધાડ પડી.

(૧૩૬) સાઠે બુદ્ધિ નાઠે

(૧૩૭) વાડ જ ચીભડાં ગળે

(૧૩૮) દીકરી તુલસી નો ક્યારો 

(૧૩૯) વાડ વિના વેલો ન ચડે

(૧૪૦) ધરતીનો છેડો ઘર

(૧૪૧) ઘરડા ગાડા વાળે

(૧૪૨) રોગનું મૂળ ખાંસી

(૧૪૩) વાડે કાન દેવા

(૧૪૪) ભીંત ને પણ કાન હોય

(૧૪૫) મા એ મા બીજા વગડા ના વા

(૧૪૬) ભેંત હોંહરું ભાળે

(૧૪૭) રામ રાખે એને કોણ ચાખે

(૧૪૮) ભય વિના પ્રિત ના હોય

(૧૪૯) ગાય વાળે ઈ ગોવાળ.

(૧૫૦)નાણાં વગર નો નાથીયો નાણે નાથાલાલ

(૧૫૧) સો સાથી એ ખેતર રેઢુ

(૧૫૨) રક્ષક જ થાય ભક્ષક

(૧૫૩) ભાંગ્યું ભાંગ્યું તોય ભરૂચ

(૧૫૪) મોં ઢંકાય પણ પૈણ ના ઢંકાય

(૧૫૫) વાઘને કોણ કહે તારું મોઢું ગંધાય.

(૧૫૬) બિલાડીને ગળે ઘંટ કોણ બાંધે.

(૧૫૭) નમે તે હરીને ગમે.

(૧૫૮) સાપે છછૂંદર ગળ્યું.

(૧૫૯) સો ઉંદર એક છછુંદર

(૧૬૦) સિંહણ બચ્ચા એકે હજારા

(૧૬૧) બાકર બચ્ચા લાખે બિચારા

(૧૬૨) તરણા ઓથે ડુંગર

(૧૬૩) ડૂબતો માણસ તરણું પકડે

(૧૬૪) બાવા ઝાઝાને મઢી સાંકડી

(૧૬૫) સો સુવાવડ સારી પણ (૧૬૬) એક કહવાવડ નહીં

(૧૬૭) સાંકડી મઢીને જોગી ઝાઝા

(૧૬૮) માદેવને રે'વા નથી ત્યાં પૂજારી શું કરે

(૧૬૯) ન બોલ્યા માં નવ ગુણ

(૧૭૦) કોઈ ધાન વગર મરે કોઈ શાન વગર મરે

(૧૭૧) બોલે એનાં બોર વેચાય

(૧૭૨) હૈયું બાળવું એના કરતાં (૧૭૩) હાથ બાળવા હારા

(૧૭૪) ઝાઝા હાથ રળિયામણા

(૧૭૫) હાથનાં કર્યાં હૈયે વાગે

(૧૭૬) જોતી'તી વાટને પિયરીયા મળ્યા

(૧૭૭) પાડાના વાંકે પખાલીને ડામ

(૧૭૮) ઓઢતી તી ધેન્ધકું કે મળી ગયો ચોરસો

(૧૭૯) સાત ભાઈઓ વચ્ચે એક સુંથણો

(૧૮૦) નાવિયાણી માં નવ જણા મોકળા રમો મોકળા

(૧૮૧) લાંબા જોડે ટૂંકો જાય,મરે નહીં તો માંદો થાય

(૧૮૨) પાપ છાપરે ચડીને પોકારે.

(૧૮૩) કીડી કોસનો ડામ ન ખમે

(૧૮૪) નેવાં ના પાણી મોભારે ચડ્યાં.

(૧૮૫) પારકી મા કાન વિધે

(૧૮૬) ખાટું ખોરુ ખઈશ નહી,પરોઢીયે હઘવા જઈશ નહી

(૧૮૭) કીડી ને કણ હાથી ને મણ

(૧૮૮) રાજાને ગમે તે રાણી, બીજા ભરે પાણી

(૧૮૯) માંહ્યલા ગુણ માદેવજી જાણે

(૧૯૦) ધરમ કરતાં ધાડ પડે

(૧૯૧) રામ રામ જપના પરાયા માલ અપના

(૧૯૨) છાણા વીણતા આણી

(૧૯૩) છાણા વિણવા જાવું ને સુખડી નાં ભાતા

(૧૯૪) ભાવતું તું ને વૈદે કીધું

(૧૯૫) હવેલી લેતાં ગુજરાત ખોઈ

(૧૯૬) ગઢ આયા પણ સિંહ ગયા

(૧૯૭) પાદવા ની પોચ નથી ને (૧૯૮) તોપ ખાનામાં નામ નોંધાવે

(૧૯૯) દ:ખ નોતું ને ડોબું વોર્યું

(૨૦૦) સંપ ત્યાં જંપ

(૨૦૧) સાયકલ ત્યાં પંપ

(૨૦૨) ભેંશ તરશે તો પૂંછડું ય તરશે.

(૨૦૩) અક્કલ બડી કે બહેસ

(૨૦૪) સૌનું થશે એ આપણું થશે.

(૨૦૫) સૌનો સવા ને આપણો દોઢ

(૨૦૬) મન હશે તો માળવે જવાશે

(૨૦૭) અડબોથે ગાલ રાતા

(૨૦૮) લેય લાલોને ને ભરે હરદાસ

(૨૦૯) જ્યું લાલીના કાપડામાં

(૨૧૦) સાંગો ત્યાં બોડકું

(૨૧૧) ઊંટ આંઘેડતા પલાણ

(૨૧૨) છાસ લેવા જવુંને દોણી સંતાડવી

(૨૧૩) જાય છે તો દોણામાં ને ?

(૨૧૪) ભોંડી ને ભાઈ ઘણા ને કાલીને કાકા.

(૨૧૫) રાફુ ત્રણવાર ભાગી.

(૨૧૬) ભલા શિંગડે મોયા, પોકે પોકે રોયા.

(૨૧૭) ધરવડીના જુવા ને ઊણના ભુવા

(૨૧૮) હલકું લોઈ હવાલદારનું

(૨૧૯) ઊંચો હતોને હાંઢિયે ચડ્યો

(૨૨૦) બંદર ક્યાં જાણે અદરખ કા સ્વાદ

(૨૨૧) જેની જાન માં જઈએ એના ગાણા ગઈએ

(૨૨૨) જાનમાં કોઈ જાણે નહીં ને કે' હું વરની ફઈ 

(૨૨૩) ગાંડાનાં ગામ નોખા ન હોય

(૨૨૪) કરમ વગર ના કર્મણીયા (૨૨૫) જાને શું જાસુ હતી એની એ રાબ ખાસુ

(૨૨૬) ગાડું વાઢી તરવાયો કરવો

(૨૨૭) વા હોય એની પા તરવાયો માંડવો

(૨૨૮) પીલુ ટાણે ચાંચ પાકી

(૨૨૯) કોથળામાંથી બિલાડું કાઢવું

(૨૩૦) જ્યાં મળવા ને બેસાડ્યા દળવા

(૨૩૧) હાથ દિધે હગામણ ના રેય

કદા'ડે કંકોડાં

(૨૩૨) હાડાને હોલો છેતરી ગ્યો

(૨૩૩) સાપ ટાણે જ ઘો કાઢી

ઘરમાં ઘો પેઠી

(૨૩૪) સૌના ભાણે દાળભાતને મારા ભાણે થૂલી.

(૨૩૫) સમથીંગ સમથીંગ હું પીરસતાં ભુલી

(૨૩૬)ખરા ટાણે ઘો કાઢી

(૨૩૭) બકરું કાઢતાં ઊંટ પેઠું

(૨૩૮) વાંદરાને નેહાણી આલી

(૨૩૯) બળેલું ઘર ને ઉપર કાળુ કૂતરું બેઠું

(૨૪૦) ઘો મરવા ટાણે વાધરીવાડે જાય

(૨૪૧) ઊંટ ટાળે આકડોને બકરી ટાળે કાંકરો

(૨૪૨) ફરે ઇ ચરે અને બોધ્યું ભુખે મરે

(૨૪૩) લેવા રાણી આવે, દેવા દાસીએ ના આવે.

(૨૪૪) લાભ વગર લાલો લપટે નહીં.

(૨૪૫) ચા કરતાં કીટલી ગરમ

(૨૪૬) લાજ મેલી લેબડે શરમ મેલી ખીજડે

(૨૪૭) વાર્યા ના વરે ઈ હાર્યા વરે

(૨૪૮) મેલ કરવત મોતીના મોચી

(૨૪૯) ગરીબ ની વહુ ને સૌ ભાભી કે

(૨૫૦) દુનિયામાં ગરીબ કોઈ ન હોજો

(૨૫૧) ઊંટ મરવા ટાણે મોઢું મારવાડ બાજુ કરે

(૨૫૨) બાવા ઉઠયા ને બગલ માં હાથ

(૨૫૩) પેપર ફૂટ્યા ને પરીક્ષામાં પાસ

(૨૫૪) ઊંટના ગળે બકરી બાંધી...

(૨૫૫) રાંડ્યા પછી ડાપણ આયું

અકરમીને અમૃત લાધ્યું 

(૨૫૬) પીતાં આળશ આણી.

ઢળી ગયું ને ધ્રૂસકે રડે

થયું બધું ધુળધાણી

(૨૫૭) જીવતો હાથી લાખનો મરતો સવા લાખનો

(૨૫૮) મરદના મસાણે જવાય,ફાતડાની જાનમાં ના જવાય.

(૨૫૯) ઓળખાણ મોટી ખાણ.

(૨૬૦) બાંધ્યે કણબીએ ગામ ના વહે.

(૨૬૧) સો વ્યસની સારા,પણ એક ઓહાણી ખોટો

(૨૬૨):ડાયો પણ દારૂડિયો.

(૨૬૩) દેખાતી આંખે માખી ખાવી

(૨૬૪) દૂઝણીની પાટું ખમાય બાખડી નું નૈ.

(૨૬૫) છતી આંખે આંધળા.

(૨૬૬) દીકરી ઘરની લક્ષ્મી 

(૨૬૭) અંધારી તોય રાત,ભણેલી તોય ભામિની ત્રણેય જાત કજાત

(૨૬૮) કીધે કુંભાર ગધેડે ના બેસે

(૨૬૯) કમાતો દીકરો સૌને વહાલો

(૨૭૦) બાવાના બેય બગડયા.

(૨૭૧) કોણીએ ગોળ ચોટાડવો

(૨૭૨) પંડની માને ડાકણ કોણ કે ?

(૨૭૩) પાંચ આંગળીઓ સરખી ના હોય

(૨૭૪) પાંદડું ભાળી ને પાંચ વાર પૈણે

(૨૭૫) સીધી આંગળીએ ઘી ના નીકળે.

(૨૭૬) ઘી ઢોળાયું પણ ખીચડીમાં

ગામ ગાંડું કરવું

(૨૭૭) તેજીને ટકોરો ગધેડા ને ડફણાં

(૨૭૮) તમાસા ને તેડાં ન હોય

(૨૭૯) સૂકા વાંહે લીલું બળે

(૨૮૦) ઘી નાં ઠામમાં ઘી.

(૨૮૧) સાપ દરમાં જાય ત્યારે જ સીધો થાય

(૨૮૨) દૂધનો દાઝ્યો છાશ ફૂંકી ને પીવે

(૨૮૩) મોસાળમાં વિવાહને મા પિરહણે

(૨૮૪) ખોદે ઉંદર ભોગવે ભોરિંગ.

(૨૮૫) ખોદ્યો ડુંગર નીકળ્યો ઉંદર

(૨૮૬) તલસરામાંથી તેલ ના નીકળે.

(૨૮૭) ના મામા કરતાં કાણો મામો સારો

(૨૮૮) શેઠ નમતું જોખો,પણ દુકાને ઉભા રે'વા દે'તો ને

(૨૮૯) મૂંછ મુંડે મળદા ફોરા ના થાય

(૨૯૦) ઉના પાણીએ ઘર ના બળે.

(૨૯૧) ટાઢા પાણીએ ખસ ગઈ

મોટી મૂછાળો મરદ ના કે'વાય.

(૨૯૨) ઊંટના અઢારે વાંકા.

(૨૯૩) એક તો હવા હતી ને વળી હવાલદાર થયા

(૨૯૪) મર્દા વગર ભળદાંના બળે

(૨૯૫) એક એગારિયો સો મણ જાર બગાડે.

(૨૯૬) દરવાજા ખુલ્લા ને ખાળે ડૂચા.

(૨૯૭) વનમાં નાચ્યા મોર કોને જોયા

(૨૯૮) વરને વરની માં વખાણે.

(૨૯૯) ચોરની માં કોઠીમાં મોઢું ઘાલી રોવે

(૩૦૦) ઉજ્જડ ગામમાં એરંડો પ્રધાન

(૩૦૧) વઢકણી વહું ને સૂકલકડી સાસુ.

(૩૦૨) ગાંઠનું ગોપીચંદન ખોયું.

(૩૦૩) કાગડો દહીંથરુ લઈ ગયો

(૩૦૪) ઘેટી ચારો ચરવા ગઈ ને આ,ઊન મૂકીને આવી.

(૩૦૫) દુબળી વાડે છીંડા ધણા

(૩૦૬) નબળો ધણી,બૈરી પર શૂરો..

(૩૦૭) મથરાવટી મેલી..

(૩૦૮) નાણું મળે પણ ટાણું ના મળે..

(૩૦૯) કમતે ઘર જાય પણ કાછડે નહિ

(૩૧૦) દા'ડો થાય કદા'ડો ને ઘાઘરો લૈ જાય ગધાડો.

(૩૧૧) ભલીયા આલે તારા બલીયા નાથિયો નોરા કરે 

(૩૧૨) ખાટલાની તાણે સાથી ભેળો સૂવું

(૩૧૩) વઢકણી વહુ એ છોકરો જણ્યો

(૩૧૪) રામલો રળે ને કરમડી ખાય

(૩૧૫) લેય લાલો ને ભરે હરદા

(૩૧૬) મેતો મારેય નહિ ને ભણાવે ય નહીં

(૩૧૭) સોટી વાગે ચમચમ ને વિદ્યા આવે રૂમઝૂમ

(૩૧૮) કાળીયાની જોડે ધોળીયો બાંધો તો વાન ના આવે તો સાન તો આવે જ.

(૩૧૯) કરડે માકડ અને માર ખાય ખાટલો

(૩૨૦) છેડુ પડે એટલે ગાડાવટ પડે

(૩૨૧) આગળ કૂવો પાછળ ખાઈ

(૩૨૨) આગ લાગે ત્યારે કૂવો ખોદે

(૩૨૩) મરવું ભલું પણ માંગવું ખોટું

(૩૨૪) ખાડો ખોદે તે પડે

(૩૨૫) ભૂખ વેઠાય પણ મેણાં નહીં

(૩૨૬) બાપાનું તો બોકારું વાગે ને દીકરી કે મારે અગેણી પેરવી

(૩૨૭) આંબા વાવડે ત્યાં આકડોય ના હોય

(૩૨૮) જાય ઉગમણો અને નેકરે આથમણો

(૩૨૯) મરેય નહીં કે માંચો મેલેય નહીં 

(૩૩૦) બાપે માર્યા વેર

(૩૩૧) રાત થોડી ને વેહ ઝાઝા

(૩૩૨) સૂવે સાહીઠે જાગે દિ'માંગે

(૩૩૩) ધૂળમાં રે'વુ ને ધૂપેલ નો શોખ